կակազություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑkɑzutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կակազութիւն
վանկեր՝ կա•կա•զութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- նույնն է՝ կակազանք ◆ Լևոնի կակազության պատճառն էլի պատերազմն է։ Սերո Խանզադյան
- կակազ լինելը
- խոսքը թերի ասելը, թերասություն ◆ Տոլստոյի հերոսի կակազության ետևում թատրոնը տեսել է նրա հայացքների մեծ ճշմարտությունը և սոցիալական խորությունը։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։