կակազուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑkɑˈzun]
վանկեր՝ կա•կա•զուն
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) դողդոջուն, թրթռացող ◆ Ասես ձեթի կարոտը քաշող լապտերապատրույգների հաճոյակատար ու կակազուն լեզվակներն են փլփլում։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։