Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•կա•ո 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< какао < իսպ․ cacao

Գոյական

  1. արևադարձային ծառ, որի սերմերից շոկոլադ են պատրաստում, շոկոլադի ծառ
  2. դրա սերմերից պատրաստված փոշի և սննդարար ըմպելիքը ◆ Մի բաժակ կակաո: ◆ Նա առաջարկեց Շուշանիկին կակաո։ (Շիրվանզադե) ◆ Նիգերիան տալիս է կակաոյի համաշխարհային արտադրությամ մոտ կեսը։ (Դասագիրք)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (բսբ․) կակայենի, կակավենի, կակավոնի, կակավոն, դիցախահ, ամերկանշի, հնդկանշի, հնդիկ, նշի, շոկոլադի ծառ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։