կակաչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑˈkɑt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կակաչ
վանկեր՝ կա-կաչ
կակաչ1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Կրկնավոր կազմություն՝ ծագումով անհայտ *կաչ արմատից։
Գոյական խմբագրել
- կակաչազգիների ընտանիքին պատկանող գեղեցիկ բաց-կարմիր ծաղիկներով բույս, խաշխաշ, լալա
- տե՛ս վարդակակաչ
- (խոհր․) միամյա, բազմամյա բույս, հիմնականում օգտագործվում է հացաբուլկեղենի արտադրությունում, հարստացնում թխվածքներ
Հոմանիշներ խմբագրել
- լալա, խաշխաշ, լալե, կոճամավր, պուտ, պտուտկուն, տիպո, տոպտոպ
- կակաչ քնաբեր, կակաչ յուղատու, մեկոն
- տե՛ս վարդակակաչ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
կակաչ2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնաձայնական կրկնավոր կազմություն։
Գոյական խմբագրել
- տե՛ս կարկաչ
| Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։