Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կակ•ղել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. կակուղ դառնալ, փափկել ◆ Ինչո՞ւ չթողիր գարնան հերկելու, հողը գոնե կակղեր։ Վրթանես Փափազյան ◆ Հսկայական թվով կանայք հաշմանդամ են դառնում ոսկորների կակղելու հետևանքով։
  2. (փխբ․) բարկությունը՝ խստությունն անցել՝ մեղմանալ ◆ Իվան բեյի սիրտը կակղեց և նա որոշեց հայտնել։ (Ակսել Բակունց)
  3. (փխբ․) համաձայնել, զիջել, տեղի տալ ◆ Խնամախոս գնացինք, սրանք չեմուչում արին, «չենք տա» ասին, վերջը կակղեցին, համաձայնեցին։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կակղանալ, փափկել, փափկանալ, կակուղանալ (արևմտհ․), (գվռ․) լխկել, լշկել, խխմել, սլխել, տղտղել, տղտղել, տղտղկել, լխպորվել, թռսխել, քլխել ◆ Խնամախոս գնացինք, սրանք չեմուչում արին, չենք տա ասին, վերջը կակղեցին, համաձայնեցին։ Սերո Խանզադյան
  2. տե՛ս համաձայնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել