Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•կո•սիկ 

  1. Մուշ՝ խեղճ ու կրակ, անճարակ, խղճուկ։ ◆ ծո կակոս, հոս եկուր (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։