կակուղիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•կու•ղիկ
- Պոլիս, Սեբաստիա՝ փափուկ ◆ Կակուղիկ բարձ (Հրաչյա Աճառյան)
- քնքուշ., մեղմ համոզկեր ◆ Շատ կակուղիկ կխոսի բայց միտքը գեշ է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Պոլիս՝ փափլիկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։