Հայերեն դարձվածք

  1. մեղմ փափկանկատ խոսք։ ◆ Երեխաի վրա ձայնը բարձրացնել անգամ չգիտե. նրա հետ միշտ փափուկ լեզու է բանեցնում։ ◆ Էս չար լուրը էնպես անուշ, էնպես կակուղ լեզվով կու տաս ընկերոջդ, որ սիրտը չի փլի [փլի] Բենիամին Նուրիկյան :

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։