կաղարդ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑˈʁɑɾd]
վանկեր՝ կա•ղարդ
- Թբիլիսի, Տրապիզոն՝ ծառի ճյուղի կեղևներից պատրաստած կողով կամ զամբյուղ ◆ Ուզեցի շուտ գամ, վուր իմ խուրջընին, կալաթին մտիկ տամ՝ տեսա չկան։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։