Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կաղ•կան•ձել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ցավից՝ քաղցից և այլնից վնգստալ՝ ոռնալ (շների) ◆ Գյուղի ներքևի ծայրում, մի շուն կաղկանձում էր։ (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․) ցավից՝ վշտից ուժգին ու տևականորեն մորմոքուն ձայն հանել
  3. (փխբ․) ոռնալ (քամու)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ոռնալ, վնգստալ, վնկվնկալ, վնգալ, թնձկալ, թնձկտալ, (գվռ․)՝ կալանջել, կլանչել, կզկնձտալ, կզկնձալ, կնձալ, կնձկնձալ, կնձմնձալ, կզմզտալ, կոնձալ, կոնձկոնձալ, կոնձկոնձել, կծկնծալ, կնծկնծալ, ծմրալ, ժնգալ, ժնգժնգալ, ժնգժնգացնել, ծլնգալ, ծմլկոտալ, ծմրկտալ, կալանչ-կալանչ գալ
  2. տե՛ս հառաչել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել