Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•մա•զուրկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. կամքից զուրկ, թուլակամ ◆ Նա ակնարկում էր հանգուցյալ Հովհաննես կաթուղիկոսին, որ յուր թույլ և կամազուրկ բնավորության շնորհիվ պատճառ դարձավ կաթուղիկոսական գահը դեպի հեռավոր Աղթամար փոխադրելու։ (Մուրացան)
  2. (փխբ․) ոչ սկզբունքային, անվճռական, փոփոխամիտ

Մակբայ

  1. առանց իր կամքի, ակամա ◆ Եվ կամազուրկ պառկեց ծաղկահյուս ննջարանում։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. թուլակամ, անկամ, մեղկ, կնատ, կամակույր (հզվդ․)
  2. տե՛ս փոփոխամիտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել