կամայական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑmɑjɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•մա•յա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- առանց մեկին լսելու կամ հաշվի առնելու, ինքնակամ
- իր կամքի՝ իր ուզածի համաձայն կատարած՝ արած
- ինքնագլուխ՝ առանց օրենքը՝ կարգը հաշվի առնելու կատարած
- որևէ բանի անհրաժեշտությունից չբխող, անհիմն, փաստարկից զուրկ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ինքնակամ, ինքնագլուխ, հակօրինական, ապօրինի, քմահաճ, ինքնահաճ, ինքնահաճո, աղիկամի
- տե՛ս անհիմն
- տե՛ս ցանկացած
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։