կամարակալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑmɑɾɑˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•մա•րա•կալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- սյան կամ պատի գլուխը, որ կամարին իբրև հենարան է ծառայում, մույթ
- (ճրտրպ․) (շին․) ժամանակավոր օժանդակ շինվածք, հիմնականում՝ փայտից, որն օգտագործում է թաղակապ և գմբեթավոր հորինվածքների կառուցելիս, ծառայում է կառուցվածքին պահանջվող ձև տալու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- մույթ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։