կամշոտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑmˈʃɔt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կամ•շոտ 

Ածական

1. տե՛ս ինքնահավան (հզվդ․)
2. քմահաճույքներ ունեցող, սեթեվեթություններ անող, սեթևեթող

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ինքնահավան
2. տե՛ս սեթևեթ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կամշոտել կամշոտություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։