Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կամք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. մարդկային հոգեբանության հատկանիշներից մեկը, որն արտահայտվում է իր առջև դրված նպատակների՝ ձգտումների իրականացման հասնելու կարողությամբ՝ ունակությամբ
  2. ցանկությունների՝ ծրագրածի և այլնի իրականացման գիտակցական ձգտում, տոկունություն, համառություն ◆ Կամքի ուժ։ ◆ Կամքի դաստիարակություն։ ◆ Նա չուներ ոչ զորեղ կամք, ոչ հաստատ բնավորություն։ (Մուրացան)
  3. ցանկություն, պահանջ ◆ Ձեր սվինները սուր․․․ ձեր տերերի կամքով իրար կուրծք եք խրում։ Եղիշե Չարենց
  4. ցանկություն, բաղձանք, իղձ ◆ Եվ Շամիրամ պատրաստվում էր Սրտի կամքը կատարել։ (Րաֆֆի)
  5. հաճություն, բարեհաճություն, համաձայնություն ◆ Քաղաքը մեր կամքով պիտի հանձնենք հայերին։ (Մուրացան)
  6. իրավունք, տնօրինություն ◆ Երկու բռնակալ ծնողքներ ճնշում են իրենց որդիների կամքը և ազատությունը։ (Րաֆֆի) ◆ Սակայն տեր Մարգարի մահվան պատճառով սույն վճիռը թողնված է «աստծոյ կամքին»։ (Ակսել Բակունց)
  7. դիտավորություն, մտադրություն ◆ Այնուհետև թագավորը հայտնեց սպարապետին յուր կամքը, որ էր ճանապարհվել շուտով դեպի Գուգարք և թույլ չտալ Բերին առաջանա մինչև Վանանդ։ (Մուրացան)
  8. քմահաճույք ◆ Այս պատճառով նրան համարյա թե թողնում են բախտի կամքին։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տոկունություն, համառություն, կորով եռանդ
  2. տե՛ս պահանջ, ցանկություն
  3. տե՛ս մտադրություն
  4. տե՛ս կտակ (2)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. կամք տալ (հզվդ․) - համաձայնել, հոժարել, ցանկություն հայտնել ◆ Ես ամենևին կամք չեմ տալիս ձեզ ունենալ մի այդպիսի վտանգավոր կախարդ կին։ (Րաֆֆի)
  2. կամքն անել - կամքը՝ ցանկությունը կատարել ◆ Չէ, ասացիր ինձ սիրում ես, Դու պետք է իմ կամքը անես։ Հովհաննես Թումանյան
  3. կամքը կատարել
    1. ցանկությունը՝ դիտավորությունը կատարել ◆ Կինն իսկույն կատարեց նրա կամքը։ Սերո Խանզադյան
    2. մեկի հետ կենակցել, մերձենալ, մեկին հանձնվել
  4. կամքի բերել (ժղ․) - համոզել, հոժարեցնել ◆ - Եթե ես մի քանի խոսքով նրան կամքի չբերի․․․ դու երեսիս թքիր։ (Պերճ Պռոշյան)
  5. կամքի գալ (ժղ․) - հոժարել, համաձայնել ◆ Բացի Աշտարակից՝ մնացած գյուղերը կամքի գան, ցորեն տան։ (Պերճ Պռոշյան)
  6. կամքից կախված լինել - մեկի ցանկությամբ՝ հայեցողությամբ պայմանավորված լինել
  7. կամքով գնալ՝ վարվել - մեկի ցանկությամբ գործել
  8. կամքին թողնել - թողնել, որ իր ուզածով կատարի

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել