Հայերեն

վանկեր՝ կա•յա•նա•վայր 

Բառակազմություն խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) որպես կայուն ծառայող վայր՝ Կայանատեղի ◆ Նա չգիտեր, թե ապագա տուժողը որքան ժամանակով էր լքել կայանավայրը:

Աղբյուրներ խմբագրել