կայծակոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjt͡sɑˈkɔt]
վանկեր՝ կայ•ծա•կոտ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) կայծակի հետ խառն, կայծակներով ◆ Ու երբ ելնում են ամպերը հանկարծ, ելնում ծանրասահ, Երբ տանիքներին թափվում է հետո անձրև կայծակոտ...: ԼԴ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։