կայծհան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjt͡sˈhɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կայծ•հան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- նույնն է՝ կայծահան
- (հնց․) (ռազմ․) հրացանի փակաղակի մաս, որը հարվածից կայծ էր առաջացնում և բռնկեցնում վառոդը
- (խոհր․) սարք, որի կայծի օգնությամբ խոհանոցում հնարավոր է լինում օգտագործել լուցկու փոխարեն
Հոմանիշներ խմբագրել
- կայծահան, հրահան, կայծոստ, կայծվառ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։