կայունախախտում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjunɑχɑχˈtum]
վանկեր՝ կա•յու•նա•խախ•տում
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) կայունության խախտում ◆ Պատճառը այն երևույթն է, երբ մեկը փորձում է բոլոր կորուստներն ու փորձանքները բացատրել կայունախախտման այս կամ այն ձևով։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։