կայֆ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjf]
վանկեր՝ կայֆ
Բառակազմություն
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրել< кейф, кайф < արաբ.
Գոյական
- (նորբ․) հաճույք, զվարճալիք, վայելք ◆ Հանրապետության հրապարակն այդ պահին, ինչպես մի երիտասարդ բնորոշ «կայֆերի» մեջ էր։ Մոլորակ (թերթ)
- անգործ վիճակ, հանգիստ վիճակ
- խմիչքի կամ թմրանյութի ազդեցության տակ գտնվելը
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։