Հայերեն

վանկեր՝ կայֆ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< кейф, кайф < արաբ.

Գոյական

  1. (նորբ․) հաճույք, զվարճալիք, վայելք ◆ Հանրապետության հրապարակն այդ պահին, ինչպես մի երիտասարդ բնորոշ «կայֆերի» մեջ էր։ Մոլորակ (թերթ)
  2. անգործ վիճակ, հանգիստ վիճակ
  3. խմիչքի կամ թմրանյութի ազդեցության տակ գտնվելը

Աղբյուրներ

խմբագրել