կայֆարիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjfɑˈɾik]
վանկեր՝ կայ•ֆա•րիկ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) կայֆ անող, հաճույք որոնող ◆ Միայն գերադասելի էին մեքենա ունեցող «կայֆարիկները»: Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։