Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑnɑt͡ʃʰɑˈvɛt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կանաչաւէտ

վանկեր՝ կա•նա•չա•վետ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. առատ՝ շատ կանաչ ունեցող, կանաչով հարուստ, կանաչախիտ ◆ Լուսադեմին միայն նրա քունը տարավ, և նա իրեն տեսավ մի մեծ ընդարձակ, կանաչավետ դաշտում։ Ստեփան Զորյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. կանաչաշատ, կանաչախիտ, սիզավետ, սիզաշատ, սիզախիտ, դալարավետ, դալարալիր, դալարաճոխ, դալարուտ, խոտավետ, բուսավետ, բուսաշատ, դալարահեղց, դալարաշատ, դալարախիտ, կանաչազվարճ (բնստ․), (ժղ․) կանաչոտ, կանաչկոտ, կանաչկուտ, կանաչակոխ (գվռ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել