Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑnɑt͡ʃʰ pɑɾɑɾtɑˈt͡sʰum]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (կնչ․) պարարտացման հատուկ ձև, երբ պարարտացվող հողամասում աճեցվում են տերևացողունային հարուստ զանգվածով թիթեռնածաղկավոր բույսեր (մաշ, շամբալա) և ծաղկման շրջանում հողը հերկելով՝ բույսերը վարելաշերտի տակ են տալիս, որտեղ դրանք քայքայվելով հողը հարստացնում են օրգանական նյութերով և ազոտով


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։