կանափա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•նա•փա
- Ռշտունիք, Նոր Նախիջևան՝ տարեկան բույս՝ սղոցաձև տերևներով, որի սերմերից ձեթ են հանում կամ բովելով ուտում, իսկ ցողունի մազմզուկներից թել են պատրաստում, որով գործում են կոպիտ կտավներ և շինում հաստ պարաններ, կանեփ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։