Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•նա•փե 

  1. Վան՝ բազմոց ◆ Այցելուների մեջ կային այնպիսիները, որոնց պետք է ընդուներ աչքերի վրա, ոմանց՝ գլխի, ուրիշներին՝ սադրի վրա բարձով, շատերին՝ կանափեին, իսկ շատ շատերին պարզապես աթոռի վրա։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։