Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կան•դուկ•լուզ 

Վան՝

  1. մեծ ու պստիկ, փոքր-մոքր (երեխաների մասին)
  2. (փխբ․) կլոր, մանր-մունր խեցեղեն, ամաններ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։