կանթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑntʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կանթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ամանեղենի՝ անոթի բռնատեղ, կոթ, ունկ ◆ Գնաց զկոպալնի ձգեց ի որս կանթեն պղինձ մի ու դրեց վըր թևին։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Գտա կճուճ մի կարագ, Զարկի պատին կոտրեցի, կանթը էրթիկ թաբլեցի։ Ահ
- տերևի կոթ, կոթուն
- (փխբ․)
- առիթ, պատճառ առիթ, պատճառ ◆ Հոգևոր վարչությունն անտեղյակ չէր Տեր-Կիրակոսի արարքներին, բայց պատժելու կանթ չէր գտնում։ (Պերճ Պռոշյան)
- Ղարաբաղ՝ ոսկե կամ արծաթե դրամի կոթը, որը թելով կախում են վզից կամ հագուստից
- (խոհր․) ամանի, կարսայի, բաժակի և այլնի բռնիչ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- կանթ ու կզիկ, Վան՝ ընդհանուր հավաքական անուն ամեն տեսակի կավե ամանների ◆ Ողջ կանթ ու կզիկը ջարդվեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։