կանխադրույթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑŋχɑdˈɾujtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կանխադրոյթ
վանկեր՝ կան•խա•դ(ը)•րույթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նախօրոք առաջ քաշված դրույթ
- (գիտ․) արտածությամբ (դեդուկտիվ կերպով) կառուցված գիտական տեսոթյան ելակետային դրույթ, որ ընդունվում է առանց ապացույցների որպես ախադրյալ (պոստուլատ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- նաադրույթ
- (գիտ․) պոստուլատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։