Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կան•տո•րի 

  1. գետի եզերքին բուսնող թուփ, հոտով ու դառնությամբ նման օշինդրի, որի ճյուղերից ցախավել են կապում

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։