Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կան•տո•րի 

  1. գետի եզերքին բուսնող թուփ, հոտով ու դառնությամբ նման օշինդրի, որի ճյուղերից ցախավել են կապում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։