Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑʃɑrɑʃɔɾˈtʰum]

վանկեր՝ կա•շա•ռա•շոր•թում 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) կաշառք շորթելը ◆ Պայքարը ահաբեկչության, թմրանյութերի, կաշառաշորթության դեմ: «Հայաստանի Հանրապետություն» ◆ Որքան խճողված է թույլտվությունենրի այս կարգը, այնքան ավելի պարարտ հող կա կաշառաշորթության համար։ «Ազգ»

Աղբյուրներ

խմբագրել