Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաշառել
վանկեր՝ կա•շա•ռել
Բայ
- կաշառք տալ, կաշառքով (դրամով, նվերներով) իր կողմը գրավել ◆ Նա մեծ գումար տվավ յուր մտերիմների ձեռքը, որպեսզի նրանք զորքի գլխավորներին կաշառեն: (Մուրացան) ◆ Սիրում էր ոստիկանների հետ կռվել, հետո նրանց կաշառել: (Շիրվանզադե)
- (փխբ․) զանազան ձևերով ու միջոցներով հրապուրել, իր կողմը քաշել, համակրանք ստեղծել ◆ Նա ինչ էր իմանում, թե ով ենք մենք, որ մեր երեխայի կյանքը փրկելով կաշառեր մեզ։ (Նար-Դոս)
- (փխբ․) սիրաշահել
- (փխբ․) գնել, վարձել, կաշառք տալ, կաշառք կերցնել, բերանը բան գցել, բերանը ոսկոր գցել, բերանը յուղոտել (յուղոտ պատառ գցել), բերանին յուղ քսել, աչքը կապել, տակը դնել, բուռը բան դնել, բուռը մի բան կոխել (լցնել, ճխտել), շան բերանը ոսկոր գցել (ձգել), կտուցը մեղր քսել, կտուցը մեղրոտել, կտուցը (բերանը) քաղցրացնել, բերանը քաղցրացնել, բերանը ցեխել, դնչին յուղ քսել, գրպանը լցնել, աչքը բան գցել, ակռայի տակ բան գցել, ափը յուղոտել, (գվռ․)՝ ռեխը բան գցել, ռեխը ոսկոր գցել
| Խոնարհում
|
|
| Անորոշ դերբայ
|
կաառել
|
| Ենթակայական դերբայ
|
կաառող
|
| Հարակատար դերբայ
|
կաառած
|
| Համակատար դերբայ
|
կաառելիս
|
| Անկատար դերբայ
|
կաառում
|
| Վաղակատար դերբայ
|
կաառել
|
| Ապակատար դերբայ
|
կաառելու
|
| Ժխտական դերբայ
|
կաառի
|
| անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
| առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
| Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Անկատար ներկա
|
կաառում եմ
|
կաառում ես
|
կաառում է
|
կաառում ենք
|
կաառում եք
|
կաառում են
|
| Անկատար անցյալ
|
կաառում էի
|
կաառում էիր
|
կաառում էր
|
կաառում էինք
|
կաառում էիք
|
կաառում էին
|
| Ապակատար ներկա
|
կաառելու եմ
|
կաառելու ես
|
կաառելու է
|
կաառելու ենք
|
կաառելու եք
|
կաառելու են
|
| Ապակատար անցյալ
|
կաառելու էի
|
կաառելու էիր
|
կաառելու էր
|
կաառելու էինք
|
կաառելու էիք
|
կաառելու էին
|
| Վաղակատար ներկա
|
կաառել եմ
|
կաառել ես
|
կաառել է
|
կաառել ենք
|
կաառել եք
|
կաառել են
|
| Վաղակատար անցյալ
|
կաառել էի
|
կաառել էիր
|
կաառել էր
|
կաառել էինք
|
կաառել էիք
|
կաառել էին
|
| Անցյալ կատարյալ
|
կաառեցի
|
կաառեցիր
|
կաառեց
|
կաառեցինք
|
կաառեցիք
|
կաառեցին
|
| Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
կաառեմ
|
կաառես
|
կաառի
|
կաառենք
|
կաառեք
|
կաառեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
կաառեի
|
կաառեիր
|
կաառեր
|
կաառեինք
|
կաառեիք
|
կաառեին
|
| Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
կկաառեմ
|
կկաառես
|
կկաառի
|
կկաառենք
|
կկաառեք
|
կկաառեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
կկաառեի
|
կկաառեիր
|
կկաառեր
|
կկաառեինք
|
կկաառեիք
|
կկաառեին
|
| Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
պիտի կաառեմ
|
պիտի կաառես
|
պիտի կաառի
|
պիտի կաառենք
|
պիտի կաառեք
|
պիտի կաառեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
պիտի կաառեի
|
պիտի կաառեիր
|
պիտի կաառեր
|
պիտի կաառեինք
|
պիտի կաառեիք
|
պիտի կաառեին
|
| Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
| Ապառնի
|
|
կաառի՛ր
|
|
|
կաառե՛ք
|
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
