ծեծել-ջարդել. դաժանորեն պատժել ◆ - Թե մի օրվա մեջն ուսումնարանը գլուխ չեկավ, կաշիս քերթել տուր յասավուլ սարի արջ Մահմատին։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Է՜, Ավետիս դայի, էն վաղի իրավունքը ձեռիս պտի ըլեր, ես սրա կաշին մաշկել էի: Մաթևոս Դարբինյան◆ - Աղան կգա ու կաշիս կքերի: (Արարատ)
դաժանորեն կեղեքել ◆ Անասուններ արածացնելու, կեր կուտակելու համար չինովնիկները քերթում էին գյուղացիների կաշին: «ՍՀ» ◆ Կը քերթեր անոնց կաշին, տառացի հարազատությամբ մը, կալին մեջ կենդանին կերած հատիկն իսկ ենթարկվելով տասնորդի։ Օշ. ◆ - Ձեր գեղացիք ուզում են, որ էլի ռուսի պրիստավը գա կաշիներս մաշկի: Մաթևոս Դարբինյան◆ Նեղված ժողովրդին կաշին քերթողներուն բան ասելու կըլլային։ Ալեքսանդր Մյասնիկյան◆ Բայց ինչո՞ւ Խութեցին անպատճառ ուզում է, որ իրանից երկու կաշի քերթեն այն սպիտակ գերեզմանի դիմաց, որ նայում է ձորի խորությունից։ (Լեո)
բռնություն գործադրել. պատժել ◆ - Տո՛ւր, է՜, տո՛ւր, թե չէ կաշիդ կքերթեն, երեխադ ձեռքիցդ կառնեն։ Սերո Խանզադյան◆ - Լսի՛ր։ Որ կաշիներդ էլ մաշկեն՝ չշարժվեք։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Դեռ շաղակրատոում են, թե անազնիվների «կաշին պիտի քերթել»: «ՍՀ»
դաժանորեն կողոպտել ◆ Սրանք բժիշկներ չեն, այլ դիպլոմավոր չարչիներ, կաշի քերթողներ: (Ալեքսանդր Ծատուրյան)◆ - Ա՜խ, էդ ադվոկատները դրուստ մարդու կաշին են մաշկում, կաշին: (Րաֆֆի)
