կաչաղակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑt͡ʃʰɑˈʁɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաչաղել
վանկեր՝ կա•չա•ղակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. պարսկերեն kaĵala, քրդերեն kaĵele:
Գոյական
- ագռավազգիների ընտանիքին պատկանող երկար պոչով, սպիտակ փետուրներով թռչուն, անծեղ
- (փխբ․) (ժղ․) թեթևսոլիկ մարդ
- (փխբ․) շատախոս, չաչանակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- անծեղ , ճղարտ
- տե՛ս շատախոս
Արտահայտություններ
խմբագրել- կաչաղակ դառնալ - շատախոսել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։