Հայերեն դարձվածք

  1. խենթ բաներ անող մարդ, (ծուռ հաճախ փղքշ.) ◆ -Դուք պարզապես կապելու գժեր եք։ Ինչո՞վ պիտի ապրեք այստեղ։ Շառլ Ազնավուր ◆ -Գիտեմ, խենթություններ է անում, բայց այդ կապելու գժին գնալով ավելի շատ եմ սիրում։ ◆ -Դուք խենթ եք, բոլորդ ալ կապվելիք խենթեր եք... ի՞նչ պատմություն է ատիկա։ ԱվԱլ. ◆ Իսկ «կապվելիք խենթ» պատվական հայրը՝ չեմ գիտեր թե կրցա՞վ գտնել հայկական վարժարան մը որընդուներ ձրի իր ծառայությունը։ Վահրամ Մավյան ◆ Խենթ էր մարդը, ընթերցող, իսկական կապովի խենթ: (Վահրամ Փափազյան) ◆ -Ո՜ւյ աստված, ո՜ւյ աստված, երբ խելքի գա էս կապելու խելառը: Ռ ◆ Սասունցի բարեկամս ճիշդ կապելիք խենթ մըն է, կռիվներուն ամենն թեժ տեղերը կը վազ միշտ։ ◆ Սակայն սիրահարը մը որքան ալ կապվելիք տեսական հիմար մը ըլլար՝ կնոջ գլխարկ մը կամ շրջազգեստ մը նվեր պիտի ընե։ Տատր. ◆ Չէր կարծեր որ կապելու աստիճան խենթը մը ըլլա։ Երվանդ Օտյան
  2. Մեծ խանդավառություն ապրող մարդ ◆ Կապելու խելագար եմ դառնում ես ուրախությունից, երբ մի նոր էջ բաց անում արվեստի գրքում։ (Վահրամ Փափազյան)
  3. մեկով մի բանով խելահղորեն տարված մարդ ◆ Նշվածները շատ հարմարած են իրաիւ և կը պաշտեն մեկզմեկը։ Երկունք ալ կապվելիք խենթեր են։ Շահան Շահնուր ◆ Եկան էն ղամազ [«անհասկացող»] մարդիկ, թէ՝ Բերնզքո [ըզքո] երան մեզ ցըցու,/ Տեսնենք ի՞նչ սուրաթ [«դեմք»] ունի, որ արեր [«արել է»] զքեզ [ըզքեզ] խև կապելու: Բահապետ Քուչակ
  4. անխոհեմ, տարօրինակ բաներ կատարող մարդ ◆ Եվ ես խաղացի Համլետը՝ խաղընկերությամբ այդ կապվելիք խելագարի, որ հինգ արարվածների ընթացքում...կուռքի նման փայտացած մնաց իր տեղում։ (Վահրամ Փափազյան) ◆ Մեր Մեսրոպը կապվելիք խենթ ըլլալու էր, մերժելու համար ասանկ գանձարան մը, ասանկ խոշոր բախտ մը։ «Ազդակ»
  5. կոշտ ու կոպիտ, կատաղած մարդ ◆ -Ասում ես, թե էլ չես գնա ընտեղ, եննա [«հետո»] դրանով կպրծնե՞ս էն կապելու գժերի ձեռի։ Ն-Դ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։