կապիծառ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑpiˈt͡sɑr]
վանկեր՝ կա•պի•ծառ
- Համշեն՝ կապիծ առնող (ջրաղացպանը կամ նրա մերձավորը)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։