կապկերես
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑpkɛˈɾɛs]
վանկեր՝ կապ•կե•րես
- կապիկի դեմք ունեցող, տգեղ ◆ Ինքը նաչալնիկին ա գալու, չեկողի մերը կլացացնեն, - գյուղն ընկած ձայն էր տալիս կապկերես քաչալ գզիր Ցակոն։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։