Հայերեն

վանկեր՝ կապ•կում 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) կապկի նման ընդօրինակելը, կրկնելը ◆ Իրականում, սակայն, հերթական անգամ գլխապատառ նետվելով օտարմուծությունների անմիտ կապլման պրոցեսի մեջ՝ մնում ենք նույնքան ձեռնունայն, որքան հարյուրամյակներ շարունակ։ Տիգրան Հայրապետյան ◆ Իսկ դա նշանակում է նաև կապկումներ անել կրթական ոլորտում։ Մոլորակ (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել