Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•ռու•ցա•նել

Ստուգաբանություն

շինել, կերտել, հորինել, կանգնեցնել (տուն, շենք, կոթող, կառույց և այլն)
(փխբ․) ստեղծել ◆ Կոմունիզմ կառուցել
(գիտ․) տրված չափերի հիման վրա գծագրել (երկրաչափական մարմիններ) ◆ Խորանարդ կառուցել
(փխբ․) կազմել, հորինել որոշ նյութի հիման վրա ◆ Նա իր ամբողջ տեսությունը կառուցել է հավանական թվացոդ, բայց հրապուրիչ ենթադրությունների վրա
որոշակի կարգով՝ պլանով կազմակերպել ◆ Աշխատանքը պետք է կառուցել արդյունավետ և հեռանկարային միջոցառումների հաշվառումով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Строить (ru) ‎(Stroitʹ), построить (ru) ‎(postroitʹ), сооружать (ru) ‎(sooružatʹ), соорудить (ru) ‎(sooruditʹ), возводить (ru) ‎(vozvoditʹ), возвести (ru) ‎(vozvesti), воздвигать (ru) ‎(vozdvigatʹ), воздвигнуть (ru) ‎(vozdvignutʹ), строить (ru) ‎(stroitʹ), построить (ru) ‎(postroitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։