կասկարակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կաս•կա•րակ
Ղարաբաղ, Կարին, Վան, Մուշ, Մեղրի՝
- եռոտանի կամ քառոտանի երկաթե կլոր օղաձող, որի վրա աման են դնում, իսկ տակը կրակ են անում և կերակուր եփում
- Ակն՝ տե՛ս կասկրակ (2)
- տե՛ս կասկարենքի
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։