կասկարեկ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կաս•կա•րեկ 

կասկարեկ 1

Ղարաբաղ, Թբիլիսի՝

1. եռոտանի կամ քառոտանի երկաթե կլոր օղաձող, որի վրա աման են դնում, իսկ տակը կրակ են անում և կերակուր եփում
2. Ակն՝ տե՛ս կասկրակ (2)
3. տե՛ս կասկարենքի

կասկարեկ 2

1. Ադանա՝ միշտ սրտնեղություն պատճառող անձ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։