Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կաս•կուս 

կասկուս 1 խմբագրել

  1. Սեբաստիա, Ակն՝ պարտք տալուց տալուց խուափելը
  2. անհիմն պատճառաբանություններ բերել (որևէ բանի առթիվ)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. կասկուս անել - անհիմն՝ դատարկ խոսելով իրեն արդարացնել կամ մեկին խաբել ◆ Կասկուս կանե: (Ձեռագիր)

կասկուս 2 խմբագրել

  1. Մարզվան՝ անճարակ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։