կավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաւ
վանկեր՝ կավ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (աշխգր․) հողախառն նստվածքային ապար՝ բաղկացած կավային միներալների մանրագույն մասնիկներից, որոնց տրամագիծը 0,01 մմ-ից չի անցնում
- (հնք․) նստվածքային ապար, որ տարածվում է հողի մակերեսի վրա կամ գետնի տակ և խոնավ վիճակում կազմում է խմորոնման զանգված (օգտագործվում է բրուտագործության, քանդակագործության, շինարարություն և այլ բնագավառներում) ◆ Նրանց մեջ կային… հայկական սև ու կարմիր կավից շինված նկարակերտ սափորներ։ (Րաֆֆի) ◆ Պատերը սպիտակ կավից էին, հատակը նույնպես կավով սվաղած էր։ (Շիրվանզադե)
- (փխբ․) կերտվածք, հոգեկան ու ֆիզիկական հատկանիշների ամբողջությունը ◆ Դա այն կավից չէ, որ իրեն սպանելու քաջություն ունենա։ Սերո Խանզադյան
- կավի շաղախ, ցեխ ◆ Անասունների սուր-սուր սմբակները թաղվում էին կավի մեջ, էլ չէին դուրս գալիս։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) կակուղ, փափուկ
- (երկրբ․) կապակցված, չցեմենտացված նստվածքային ապար, բաղկացած է կավային միներալների (մոնտմորիլոնիտ, հալուազիտ, կաոլինիտ, ջրափայլարներ և այլն) նրբագույն (ըստ դասակարգման < 0.01մմ, < 0.001 կամ <0.005 մմ) մասնիկներից և ունի պլաստիկության ունակություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնք․) կավահող, աղանուր, փրփուշ (գվռ․)
- բրտան, բրտին
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | կավ(ը) | կավեր(ը) |
| Սեռ. | կավի | կավերի |
| Տր. | կավի(ն) | կավերի(ն) |
| Հայց. | կավ(ը) | կավեր(ը) |
| Բաց. | կավից | կավերից |
| Գործ. | կավով | կավերով |
| Ներգ. | կավում | կավերում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։