կավաղնուտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑvɑʁˈnut]
վանկեր՝ կա•վաղ•նուտ
- Համշեն՝ շատ բարդիներ աճած տեղ ◆ Մալերը կավաղնուդը մըդոն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։