Հայերեն

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•վի 

  1. Թբիլիսի՝ երկու երկար ոլորած մազափունջ, որոնք կախվում են երեսի երկու կողմից (վրացական տարազով հագնված կանանց մոտ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հին ճավայական գրական լեզուն, որ գոյություն է ունեցել մեր թվարկության սկզբներից

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։