կավիտացիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑvitɑt͡sʰˈjɑ]
վանկեր՝ կա•վի•տա•ցի•ա
Բառակազմություն խմբագրել
< кавитация < լատ cavitas (cavitatis) խորություն
Գոյական
- (նորբ․) (փխբ․) ջերմաֆիզիկական երևույթ, երբ ջրի տակ մեծ արագությամբ (180կմ/ժ) շարժվող մարմնի շուրջն առաջանում են օդային պղպջակներ ◆ Խորհրդային մասնագետները օգտագործելով կավիտացիան՝ ստեղծեցին նոր տիպի հրթիռ՝ շկվալ։ -Իրավունք
- (գիտ․) անընդհատության խախտումը հեղուկի ներսում․ կաթիլավոր հեղուկում գազով, գոլորշիով կամ դրանց խառնուրդով լցված խոռոչների գոյացումը
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) (տե՛ս խոռոչավորում)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։