Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•վիք 

  1. Թբիլիսի՝ երկու երկար ոլորած մազափունջ, որոնք կախվում են երեսի երկու կողմից (վրացական տարազով հագնված կանանց մոտ)
  2. կավիրըտ օլոր տար ու բիր◆ Խուճուճ- խուճուճ կավերուտ տուր աքայիշ։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։