կավրար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑvˈɾɑɾ]
վանկեր՝ կավ•րար
- Խոտուրջուր՝ կավի հետ գործ ունեցող, բրուտ ◆ Կավրար կավեն կշինե թոնիր, կճուճ, քաղրա, բուլութ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։