կավրար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑvˈɾɑɾ]
վանկեր՝ կավ•րար
- Խոտուրջուր՝ կավի հետ գործ ունեցող, բրուտ ◆ Կավրար կավեն կշինե թոնիր, կճուճ, քաղրա, բուլութ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։