կատապուլտել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑtɑpulˈtɛl]
վանկեր՝ կա•տա•պուլ•տել
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) նետել, հրել, մղել ◆ Դեմիրճյանին քաղաքականություն կատապուլտեց պարտված կողմը։ Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։