կատատորել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑtɑtɔˈɾɛl]
վանկեր՝ կա•տա•տո•րել
- Կարին՝ հիվանդությունից հետոուժի գալ, ժրել, աշխուժանալ ◆ Հիվանդը կարգին կատատորել է։ (Ձեռագիր)
- Կարին՝ (փխբ․) գործերը հաջող գնալ, հարստանալ, դիրք ձեռք բերել ◆ Կերվա թե կատատորել էր, ալ մեզի չէր ուզե միտքը փերել։ (Ձեռագիր)
- Խոտուրջուր՝ մեծանալ, աճել, զարգանալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։