կատատորել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑtɑtɔˈɾɛl]
վանկեր՝ կա•տա•տո•րել
- Կարին՝ հիվանդությունից հետոուժի գալ, ժրել, աշխուժանալ ◆ Հիվանդը կարգին կատատորել է։ (Ձեռագիր)
- Կարին՝ (փխբ․) գործերը հաջող գնալ, հարստանալ, դիրք ձեռք բերել ◆ Կերվա թե կատատորել էր, ալ մեզի չէր ուզե միտքը փերել։ (Ձեռագիր)
- Խոտուրջուր՝ մեծանալ, աճել, զարգանալ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։