կատարախաչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑtɑɾɑˈχɑt͡ʃʰ]
վանկեր՝ կա•տա•րա•խաչ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) կատարին, ամենաբարձր ծայրին խաչ ունեցող ◆ Եվ կատարախաչ գմբեթները մզկիթ դարձան։ Հայրենիքի ձայն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։